TTVN Nieuwkoop :: Tafeltennisvereniging Nieuwkoop :: Nieuws

Misschien belangrijker is dat de speelster lijkt te wennen aan de nieuwe balletjes. Een hele opluchting. Twee weken geleden was ze na een nederlaag in een interland tegen Roemenië nog in staat haar batje definitief op te bergen, zondag won ze in Antibes (F) voor de eerste keer in haar carrière de prestigieuze Europese Top-16.

De vertwijfeling had alles te maken met de moeizame gewenning aan de komst van het nieuwe balletje, gemaakt van hard plastic en naadloos. De verdediger pur sang slaagde er maar niet in de gewenste effecten op tafel te toveren. Ze verloor in Roemenië kansloos van Bernadette Scosz, een speler die veel lager staat op de wereldranglijst. Li Jie: 'Ik heb me toen echt afgevraagd of ik het nog wel kon, tafeltennissen.' Maar bondscoach Elina Timina had haar na die deceptie voorgehouden: 'Slechte verdedigers stoppen er nu mee, goede verdedigers weten zich aan te passen.'

Volgens Li Jie moet ze voortaan meer op kracht spelen met de bal die volgens nogal wat spelers wat zwaarder en groter aanvoelt maar het in werkelijkheid niet is. Ze moet meer geduld hebben nu de rally's langer worden, de bewegingen net wat verder doorvoeren en, misschien wel tegen haar natuur in, meer voor de aanval kiezen. Er is wat meer tijd om zelf de kansen te benutten, de bal gaat een fractie langzamer het net over.

Toch ging het op de eerste dag in Antibes, waar ook met het nieuwe balletje werd gespeeld, meteen mis. Met 3-0 werd ze in de eerste ronde weggeslagen. In de tweede wedstrijd in de poule kwam ze met 2-0 in games achter. 'Ik was gelijk weer verdrietig. Ik dacht: was is dit nu? Ik begin net!'

Dit keer was het de voormalige topspeler Li Jiao, meegereisd als coach, die haar op het goede spoor zette: het was nu vooral een mentale kwestie. 'Ze zei: probeer er gewoon niet meer aan te denken. Maak je hoofd leeg. Dat lukte. Ik speelde alsof het me niet meer uitmaakte of ik zou winnen of verliezen. Ik kon toch niks meer veranderen aan de situatie. En ik hield me ook voor dat iedereen in hetzelfde schuitje zat. We hebben er allemaal last van.'

Ze wist ook, met de opmerking van Timina in het achterhoofd: goede verdedigers blijven toch wel goede verdedigers. Dat bleek: ze versloeg Scosz dit keer wel en won de finale, nadat haar tegenstander, de Duitse Petrissa Solja, wegens een armblessure opgaf. In de derde game nam Solja een medische time-out van tien minuten, om twee games verder het spel definitief te staken.

'Ze maakte eerder in de wedstrijd een verkeerde beweging, ik kon zien dat ze echt pijn had. Als je zover bent gekomen, geef je niet zomaar op. Maar na de hervatting vond ik het moeilijk. Je weet niet goed hoe je verder moet spelen. Ik wist niet hoe erg het met haar was. Misschien dat je je toch wat inhoudt.' Ze had liever de finale op de tafel willen beslechten. 'Maar als ik terugkijk, heb ik in het toernooi goed gespeeld. Ik vind dat ik verdiend heb gewonnen.'

Li Jiao (2008, 2010, 2011), Mirjam Hooman-Kloppenburg (1991) en Bettine Vriesekoop (1982, 1985) gingen Li Jie al voor als de beste van Europa. Gisteren is ze vertrokken naar China, naar haar man en haar zoontje. Ze gaat er ook weer trainen. In de koffer zitten zo'n honderd balletjes, van de nieuwe soort. 'Je moet wel, hè. Ze gaan ook nog eens sneller kapot.'